به گزارش همشهری آنلاین، بوران‌دخت، پوراندخت از سال ۶۳۰ تا ۶۳۲ میلادی با گسستی چندماهه پادشاه بود. او دختر خسرو پرویز پادشاه ایران و مریم، شاهزاده بیزانسی، بود. فردوسی هم در شاهنامه از او به عنوان پوراندخت یاد می‌کند.
چهره بوران دخت
سکه‌هایی از زمان بوران دخت باقی مانده است که نشان می‌دهند او بیشتر از یک سال سلطنت کرده است.
همچنین نام بوران‌دخت روی سکه‌هایش بوران عنوان شده است که فیلیپ ژینیو تاریخ‌نگار فرانسوی آن را کوتاه‌شده اسم بئوراسپا یعنی دارنده اسب‌های زیاد می‌داند.
از روی سکه‌های وی می‌توان چهره این پادشاه را بازسازی کرد. این سکه‌ها شبیه به سکه‌های زمان پدرش یعنی خسروپرویز است.
همچنین هنرمندان آن زمان در کنده‌کاری سکه‌ها شباهت وی را مراعات کرده‌اند. اندازه سکه‌ها نیز حدود ۳ سانتیمتر است.
روی سکه‌ها تصویر نیم تنه و نیم رخ بوران دخت با صورتی بسیار زیبا، نگاهی گیرا و گونه‌ای برآمده حک شده است. گیسوانی بوران دخت نیز مجعد بر یک طرف صورت و بر پشت سرش افتاده است.
روی موهایش نیز گل‌هایی از جنس جواهرات نصب شده است. یک تاج که حاشیه پایین آن با یک خط و لبه آن با دو ردیف جواهر تزئین شده است نیز روی سکه‌ها دیده میشود.
در بالای تاج بوران دخت دو بال زیبا و زرین ساخته شده است. در دو طرف تاج وی از مقابل هلال ماه و یک ستاره و در پشت تاج نیز ستاره‌ای قرار دارد.
اما در مقابل صورت بوران و در پشت سر به خط پهلوی «بوران یا بورانو» و همچنین واژه «فره افزوت» یا «فره افزون» به معنای بازگرداننده نژاد یزدان حک شده است.
این سکه‌ها در موزه هنرهای زیبای بوستون نگهداری میشود.
نظر شما